Voedselmaatje

  • leo99

    In het AD las ik over een voedselmaatje om verspilling tegen te gaan.http://www.ad.nl/ad/nl/4560/Gezond/article/detail/3589369/2014/02/03/Miljoen-gratis-eetmaatjes-tegen-verspilling-van-voedsel.dhtml Maar als je zuinig leeft hoef je weinig eten te verspillen en een voedselmaatje ach ik gebruik het niet , om rijst af te meten gebruik ik een glas of een litermaat. Zo zullen jullie ook wel je eigen voedselmaatje hebben. Je weet toch op een gegeven moment hoeveel je nodig hebt en anders maak je er een dag kliekjes van.

  • Dordtenaar

    De beste maatregel tegen verspilling was m.i. om dit ding niet te gaan produceren en gratis weg te geven. Al zijn er helaas veel mensen zijn die zonder zo'n ding maar wat aanklooien en zo veel eten overhebben. Ik ken mensen die als ze pasta eten gewoon de hele zak in de pan gooien. Voor 3 personen. Of je die mensen over de streep haalt door ze zo'n maatdingetje geven betwijfel ik. Vaak is het gemakzucht.

  • Douce.

    Verspilling ga je slechts tegen door bewust te leven, niet door onnodige productie van maatbekertjes.

    Om een voorbeeld te noemen: een kopje pasta of rijst is voldoende per persoon. Voor grote of minder grote eters kun je dat altijd iets aanpassen.

    Douce

  • Channah

    Ja hoor, Douce.

    Een kopje rijst is voldoende per persoon, voor pasta gelden volgens mij overigens andere ‘regels’, en over aardappelen en groenten zullen we het maar helemaal niet hebben

    .

    Rest natuurlijk toch wel de vraag: wat is de inhoud van dat kopje? Ik heb hier heel veel kopjes in mijn kast staan, maar die verschillen nogal van inhoud.

    Het lijkt mij handiger voor beginnende en/of onervaren kokers om van gewichten per ongekookt product uit te gaan. Een maatbeker en weegschaal zijn daarbij handige attributen.

    Oude taarten als jij en ik kennen onze kopjes, eetlepels etc. wij hoeven dus niet meer alles te wegen· Dat geldt voor mij overigens alleen voor de meeste elementaire zaken, want hoewel ik heel soms eenieder verbaas met mijn culinaire prestaties ben ik nooit een keukenprinses geworden.

  • Douce.

    Het gaat erom dat een ieder, hoe dat is dan nog niet eens interessant, kan wegen/meten hoeveel er ongeveer nodig is.

    Ongeveer, omdat niets zo vreselijk is als mondjesmaat te koken als je gasten hebt. Wat over is kan, inderdaad waarschijnlijk slechts door ervaring, worden verwerkt in andere gerechten, of worden ingevroren.

    Nu jij het toch over taarten hebt, als ik een appeltaart bak of iets dergelijks, komt de weegschaal er aan te pas, dat luistert te nauw om een gokje te wagen:D

    Ook met sausjes is een vrije hand erg lastig.

    Als mensen echter aan me vragen hoeveel kruiden ik gebruik, zeg ik altijd: uit de hand. Dat is nu eenmaal ervaring en een kwestie van smaak.

    Douce

  • Marjorie

    Voedselmaatje. Ik dacht dat het over een mee-etende vriend (maat) ging. In de trant van voor 2 personen koken is goedkoper dan voor 1.

    Nee, geen voedselmaatjes hier. Gaat uit de losse pols en op de gok.

  • Douce.

    Dacht ik ook bij het lezen van de titel:)

    Bij nader inzien kan het ook nog een eetmoeder zijn.

    Douce

  • Channah

    Hahaha!

    Ik dacht toen ik de titel van het openingsbericht las een fractie van een seconde aan een actie van de voedselbank, maar dat leek me toch wat al te ideëel voor dit prikbord. :)

  • Dordtenaar

    Maar dat doe je toch maar 1 keer fout als je met een willekeurig kopje begint? Als je overhoudt doe je er de volgende keer minder in, en als je te weinig hebt maak je de volgende keer wat meer. Daar is toch geen hulp voor nodig?

  • Channah

    Ja hoor. Als je uitgaat van wat je dagelijks c.q. wekelijks gebruikt in dezelfde hoeveelheden heb je helemaal gelijk.

    Het wordt anders als je gebruik gaat maken van andere recepten. Waarin een kopje of eetlepel plotseling toch heel andere inhoudsnormen blijken te bevatten.