James Bond films zijn stoere films maar met een knipoog, heb ik begrepen. Jaren geleden, omstreeks 1985, heb ik een paar James Bond films gezien op de beeldbuis. Maar ze konden me niet boeien. Afijn, ieder zijn meug.
Al heb ik ook op Engelse dedectives kritiek, toch kijk ik gaarne naar een Engelse dedective. Misschien ook wel omdat het tempo rustig is, het verhaal zich vaak in lieve dorpjes afspeelt en Engelse acteurs best wel kunnen acteren. Als ik kijk naar zo'n dedective, sorry, verontschuldig mij, speurder, verplaats ik me in de scriptschrijver. Als je die doorgrondt, dan heb je meestal al binnen een minuut of tien de dader, vaak louter omdat hij/zij onopvallend doch indringend in beeld komt.
http://whatculture.com/wp-content/photos/allie005.jpg